Historia; Pewnego pięknego dnia do Ruski zadzwoniła Mila, grożąc, że jeśli nie spojrzy na pewnego siwka, nigdy więcej nie dostanie tostów z nutellą. R nie miała wyjścia, pojechała, wiedząc jak to się skończy... Na miejscu zaprowadzono ją na padoczek, gdzie pasł się prześliczny siwy ogier. Natychmiast podszedł do ogrodzenia i dał się wymiziać, czym zaskarbił sobie miłość Rusałeczki. Dalej były już tylko nudne formalności... Koń pojechał do Dragon Hill dwa dni później i najwyraźniej stajnia przypadła mu do gustu. Zakumplował się z Colossusem.
Charakter: To jeden z najspokojniejszych koni jakie widział nasz ośrodek. Koń grzeczny, przyjazny, kochany... Można się o nim wyrażać, używając jedyne pozytywnych określeń. Zawsze jest chętny do głaskania i łasi się nie gorzej niż stajenne koty. Naprawdę kocha ludzi i ufa im. Chcę sprawiać nam radość, a my odpłacamy się mu tym samym. Jest dla nas ważny i staramy się mu zapewnić wszystko, czego potrzebuje. Shot uwielbia spacery w ręku. Nigdy się przy tym nie wyrywa, a nawet o tym nie myśli. Właściwie można z nim chodzić nawet bez uwiązu, podąża za człowiekiem z własnej woli. Rozumie sporo komend słownych i chętnie je wykonuje. Naprawdę kocha współpracować ze swoimi opiekunami.
Zachowanie pod siodłem: Kiedy wychodzimy z nim na parkur, zawsze da się wyczuć tę energię, która go rozsadza po zobaczeniu przeszkód. Oczywiście nadal bardzo uważa na ludzi, stara się współgrać i zachowuje dyscyplinę, ale można gołym okiem zobaczyć jak bardzo cieszy się na skoki. Rozgrzewka zwykle przebiega dość chaotycznie, bo Quick ciągle stara się naprowadzać nas na przeszkody, niby przez przypadek i tak dalej... Mimo wszystko zawsze wykonuje polecenia, jest czuły na pomoce i grzecznie idzie według planu. Same skoki są cudownym wrażeniem dla siedzącego na nim jeźdźca. Quicka wystarczy naprowadzić na odpowiednią przeszkodę, a on sam załatwi całą robotę. Skacze wyjątkowo płynnie i pięknie. Doświadczenie i lata treningów wypracowały w nim to, co najlepsze.
Zachowanie w obejściu: W każdej sytuacji zachowuje spokój. Kowala się nie boi, bo przynosi mu kostki cukru. Weterynarz z kolei preferuje marchewki. Ładnie podaje kopytka do czyszczenia, a samo machanie szczotkami traktuje jako chwilę relaksu i cieszy się chwilą. Pozwala nam ze sobą zrobić wszystko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz